15 september
Vandaag gaan we helpen met de druivenoogst. Een hele belevenis en behoorlijk zwaar werk merken wij. Ik ga het hele proces vanaf de druiven plukken tot en met het persen en opslaan in de tanks waar de most moet gisten vandaag ook

16 september
We blijven de komende dagen nog even bij onze vrienden Frans en Julia in Petalidi en gaan van daaruit nog wat interessante dingen bekijken in de omgeving. Op aanraden van Frans gaan we vandaag naar Oud Messini. Het is vanaf Messini goed aangegeven en ligt zo'n 20 km van Messini bij het dorpje Mavromati. De opgravingen daar zijn verspreid over een gebied dat nog groter is dan Olympia en minstens zo mooi. Voordeel is dat je (nog) vrij over het terrein mag lopen en de toegang is gratis. Zo te zien zal dat niet lang meer duren, want ze zijn er allerlei voorzieningen aan het aanbrengen die doen vermoedden dat het meer toeristisch geëxploiteerd gaat worden.  Het dorpje Mavromati is trouwens ook de moeite waard om even rond te kijken. We hebben er heerlijk geluncht voor een prijs die wij in Nederland al lang vergeten zijn. Dat is trouwens met eten overal hier nog het geval. We besluiten op de terugweg door te rijden naar Koroni waar wij negen jaar geleden voor het laatst zijn geweest. Het is er nauwelijks veranderd en we slenteren langs de haven en eten er een lekker ijsje. Aan het eind van de boulevard is een grote parkeerplaats waar je zo te zien met de camper mag blijven staan. Er staan er nu zo'n stuk of vier en die hebben een prachtig uitzicht op het fort boven Koroni.

17 en 18 september.
We gaan naar het strand om te zwemmen, gaan uit eten met onze vrienden en hebben plezier met hun dochter en kleinkind. Al met al, we hebben dus heerlijk luie vakantiedagen.

19 september
start : 7942
gereden : 64 km
De hele familie komt bij onze camper ontbijten en daarna is het afscheid nemen van iedereen en van Petalidi. We gaan vandaag via Kalamata richting Kardamili. In Kalamata zetten we de camper even langs de kade en gaan daar even wat drinken en onze financiën weer even op peil brengen ( moet zo nu en dan ook gebeuren). Dan weer door over een prachtige weg door de bergen naar Kardamili. Onderweg komen we zowaar drie Nederlandse campers tegen. Dat is ons tot nu toe op de Peloponnesus nog niet overkomen. We komen erg veel Duitse en Italiaanse campers tegen. Op de boot was dat al merkbaar. In Kardamili zetten we de wagen even in een zijstraat en gaan in de hoofdstraat op zoek naar Rosa en Panayotis en hun cafe 'Bonatsa'. Nederlandse vrienden van ons hebben hier in 2003 veel van hun tijd die ze in Kardamili waren doorgebracht en wij hebben beloofd langs te gaan en hun groeten over te brengen. Het is vlak bij zee en heerlijk rustig daar. Volgens Rosa geeft het geen enkel probleem als we daar blijven staan. Kardamili ligt in de Mani ( zo heet de streek ) en is ook in bouwstijl een echt Maniotisch dorp. Het is er wel redelijk toeristisch. Op dit moment vooral Noren en Engelsen en een paar Nederlanders. Ls Avonds gaan we eten in een restaurant dat ons vanuit Nederland is aanbevolen. Er zijn wel vrijwel alleen toeristen, maar het eten is wel Grieks gebleven en de sfeer is er zeker nog zeer traditioneel. De rekening is zelfs nog met de hand geschreven. Dat kom je vrijwel nergens meer tegen.
20 september
Vandaag blijven we nog in Kardamili en gaan Oud Kardamili bezoeken. Het zijn de resten van het oude dorp dat een stuk hoger tegen de berg heeft gelegen. Er is een prachtig kerkje en een grote Mani toren bewaard gebleven en in het huis bij de toren is een klein maar heel mooi en modern museumpje ingericht. De geschiedenis van de Mani, de functie van de torens en de specifieke bouwstijl worden er goed in beeld gebracht. Het museum is behalve maandag alle dagen open en de toegang is gratis.

21 september
start : 8006
gereden: 72 km
We hebben gisteravond afgesproken met Panayotis dat we bij hem komen ontbijten en dat we daarna weer verder gaan rijden. Het ontbijt is voortreffelijk en helaas is Rosa nog niet aanwezig als we weg willen. Ik heb gisteravond al wel een foto Van Marian met hun gemaakt zodat we in Nederland kunnen bewijzen dat we er echt zijn geweest ..............
Het volgende reisdoel is Gythion waar we gaan uitzoeken of het mogelijk is om naar Kithera te gaan. De weg gaat door een reeks van mooie Mani dorpjes en als we aankomen zetten we de camper op een stille plek langs de haven en gaan Gythion verkennen. Bij het ticketkantoor komen we er achter dat het nog wel mogelijk is om een paar keer in de week heen en weer te gaan naar Kithera, maar de voor de ferry is wel duur. Het gaat ons €140,- kosten en dat met het verhaal van Panayotis dat er nu niets meer te beleven valt daar doet ons besluiten om niet naar Kithera te gaan. In Gythion kun je met de camper niet blijven staan en we moeten ook weer eens wat gaan lozen en verversen. Even voor de stad zijn er drie grote campings en we kiezen Gythion Bay om een paar nachtjes te gaan staan. Ik kan dan dit verslag weer rustig bijwerken, we kunnen wat wasjes doen en als we weer verder gaan is alles wat leeg moet zijn weer leeg en wat vol moet zijn weer vol. We hebben het gevoel dat het steeds moeilijker aan het worden is om ergens zo maar te gaan staan. Er zijn erg veel campers onderweg hier en echte campervoorzieningen heeft men nog nooit van gehoord. Gevolg is dat men soms op de verkeerde plaatsen gaat staan en dat roept bij de Grieken steeds meer weerstand op.

22 september
Vandaag wordt een rustig stranddagje. We blijven deze dag nog op Gythion Bay en gaan morgen door richting Monemvasia.